Beynimin kıvrımlarında
İnce bir sızı dolaşıyor ....
Derinden usul usul kemiriyor yanlızlğım...
Kimsesizim...
Sadece bir ben kaldım
Birde kıytırık silüetim...
Gölgem bile çekinir oldu kendimden ...
Issız bir çöl gibiyim şu sıralar
Geceler uzun soğuk ve sessiz ...
Aşk o aşk yokmu o aşk
Aradığında bulamadığın çorabının teki sanki ...
Yalınayak kaldım.... üşüdü ayaklarım
Hep eksik ....
Kaldırım taşları misali yanyanayız
Ama farkındamıyız üzerimize basan o ağır adımların ?
Emin değilim ....
Çekip gitmekte var ama
Nereye ? Nasıl ?
Atlasin ki kadar güçlü değil ki omuzlarım
Taşıyamıyor ağır yükünü bu yavşak dünyanın ...
Vazgeçiyorum ....
Diyebilseydim keşke ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder